‘Ik wil graag leren en andere mensen helpen’

- Karama Al Maliki

Karama Al Maliki (51 jaar) was lerares op een basisschool en studeerde Engels op een Instituut voor Management en Economie in Irak. Tien jaar geleden vluchtte ze met haar gezin. Sinds twee jaar woont ze met haar man, schoonzus en twee volwassen dochters in Oog en Al, in het azc aan de Joseph Haydnlaan. Daar is ze ook vrijwilliger bij de Meedoen-balie. Ze vertaalt voor andere azc bewoners, van Nederlands naar Arabisch en andersom. ‘Ik weet uit ervaring hoe de mensen hier zich voelen, dus ik geef ze graag de hulp die ik zelf nooit heb gehad!’ 


‘Ze weten me allemaal goed te vinden op het azc, iedereen kent mij. Ik help mensen bijvoorbeeld met brieven die ze niet snappen en ga soms ook met ze mee naar het ziekenhuis of de dokter. Voor echt moeilijke woorden en zinnen gebruik ik een vertaal app op mijn telefoon.


Lees verder 👇

Ik doe het vrijwilligerswerk officieel alleen op dinsdagavond en donderdagochtend, maar eigenlijk ben ik er elke dag mee bezig. Mensen kloppen soms ook op de deur van onze kamer. We hebben ook de eerste kamer op de gang, dus dat is heel makkelijk.  


Zonder verblijfsvergunning mag ik hier niet werken of naar school. Daarom ben ik vrijwilligerswerk gaan doen. Ik wil graag leren en mensen helpen. Toen ik tien jaar geleden hier kwam was er niemand die mij hielp. Ik weet hoe de mensen hier zich voelen, dus ik wil ze graag de hulp geven die ik zelf nooit heb gehad. Ik doe mijn best voor iedereen.  


Ik was vroeger docent Engels, maar mijn kennis van die taal is eigenlijk grotendeels weggezakt. De huisarts zegt dat dat heel normaal is als je een traumatische tijd doormaakt. In de tijd in Nederland zijn we bijvoorbeeld al 15 keer verhuisd. Die onzekerheid geeft veel stress. 


Lees verder 👇

Ik ben heel blij dat ik vrijwilligerswerk kan doen. Ik was al eerder vrijwilliger, een paar jaar geleden bij Resto van Harte. Eigenlijk vooral omdat een vriendin van mij daar actief was, ik hou zelf namelijk niet echt van koken. Maar ik hou wel heel erg van gezelligheid! Toen heb ik zelfs de koning ontmoet! Hij kwam op bezoek bij Resto van Harte en ik heb hem gesproken. Hij was heel aardig en geïnteresseerd. Dat was zo bijzonder! 


Naast het vertalen doe ik nog meer vrijwilligerswerk, met ouderen. We gaan samen wandelen, kletsen, koken en spelletjes doen. Het is goed voor mij om met anderen mensen te praten, daar leer ik van. Mijn dochters spreken vloeiend Nederlands, ze studeren ook allebei hier. Ik ben heel trots op ze! Ik praat nu alleen nog maar Nederlands, ook met mijn dochters. Ik wil eigenlijk geen Arabisch meer praten, alleen nog maar als ik anderen ermee help. Mijn toekomst ligt hier, dus alleen nog Nederlands voor mij!’